Hoe steun ik mijn dochters en blijf ik zelf overeind?
De vraag
Beste Jolet,
Ik ben moeder van twee volwassen dochters. Mijn oudste heeft een gezin, lijdt aan borderline, en is onlangs ontslagen. De relatie van mijn jongste is net verbroken en ze woont voor haar werk in een stad waar ze niemand kent. Ik heb elke dag contact met hen, meestal telefonisch, om ze moed in te spreken en het vertrouwen te geven dat het ooit beter wordt. Ik maak me zorgen en voel me machteloos; dat vreet energie. Hoe kan ik hen helpen en hoe voorkom ik dat ik er zelf ziek van word?
Het advies
Antwoord van Jolet Plomp:
Wat u nu voor uw dochters doet, is prima. Ze merken dat u ziet hoe zwaar ze het hebben – u staat naast hen en u straalt vertrouwen uit. Deze vorm van meeleven is heel helpend! Net als elke andere ouder wilt u vast nog veel meer doen. Houd u echter een beetje in, want al te veel hulp kan de suggestie wekken dat ze het niet alleen aankunnen.
Moedig hen liever aan zichzelf te helpen. Of geef ze kracht door te wijzen op eerdere problemen die ze overwonnen. En u kunt hen prijzen als ze zelf hulp hebben ingeschakeld, of als ze na lange aarzeling een nieuwe stap hebben gezet.
Vergeet ook niet deze hulp: afleiding bieden. Begin een telefoontje niet altijd met de zware vraag ‘Hoe is het nu?’, maar vertel iets leuks dat u overkwam, praat over wat de kinderen doen, of spreek een gezellig uitje af. Ook in nare tijden zijn er immers veel fijne momenten.
Vriendelijke groet,
Jolet Plomp
