Hoe krijg ik een goed gesprek met mijn man?
De vraag
Beste mevrouw Verweij,
Ik heb mijn partner leren kennen toen ik 46 jaar was. Beiden hebben we een huwelijk van 25 jaar achter de rug.
We praten in mijn beleving echter momenteel langs elkaar heen en niet met elkaar. Mijn partner heeft een tunnelvisie over allerlei maatschappelijke problemen en kan zijn blik niet verruimen. Ik loop daar op stuk en nu is het zelfs zo dat als ik iets bespreekbaar wil maken, ik meteen denk ‘dat heeft geen zin’ en dat maakt me verdrietig en wanhopig soms.
Het is ook zo dat hij een jaar geleden vreemd is gegaan, en er nu heel veel spijt van heeft. Maar ik voelde toen de verwijdering en heb dit bespreekbaar willen maken. Alleen kreeg ik nooit een gesprek op gang. Zwijgen is zijn remedie uit angst voor de gevolgen. Zo blijkt hij zijn leven lang al problemen uit de weg te gaan.
Ik wil niet opgeven maar wat is het moeilijk om een goed open gesprek te krijgen. Heeft u tips?
Vriendelijke groet,
Anoniem
Het advies
Beste mevrouw,
Hartelijk dank voor uw vraag. Hoewel ik normaal gesproken hele sessies besteed aan het herstel van vertrouwen bij die relaties waarin iemand is vreemdgegaan, zal ik mijn best doen om er toch iets kort over te zeggen.
Vreemdgaan is vaak een alarmsignaal; iets binnen de relatie heeft dringend aandacht nodig. Weet u waar dat over gaat? Wat mist uw man? En u? Belangrijk is om hierover op gevoelsniveau in gesprek te gaan; dus niet zozeer over de inhoud maar meer over ‘dat wat het met je doet’. Dit zijn lastige gesprekken, zeker als iemand gewend is te zwijgen.
Van belang is dat het geen ‘aanval-verdedigings’ gesprek wordt (ja maar jij…) maar dat er via het communiceren op gevoelsniveau weer empathie voor elkaar ontstaat.
Wat ik vaak in mijn praktijk gebruik is de techniek van het ‘parafraseren’; iemand hoeft alleen maar te luisteren en in zijn/haar eigen woorden herhalen, wat gehoord is. Na een kwartier is de ander aan de beurt. Het mooie van die techniek is dat het de mogelijkheid biedt eens helemaal open naar je partner te luisteren, zonder dat je een tegen-antwoord hoeft te formuleren.
Door zo met elkaar in gesprek te gaan, kan dit de emotionele verbondenheid met elkaar vergroten. Vaak is het makkelijker om dit door gesprekken met een derde erbij te doen, een vriend/in of relatietherapeut die ervoor zorgt dat het gesprek verloopt op de manier waarop het zou moeten en het niet in een ruzie ontaard. Ik wens u het allerbeste toe!
Vriendelijke groet,
Irene Verweij
