Hoe kan ik toch voluit van hem houden?
De vraag
Mijn man heeft een hartprobleem. Hardlopen is zijn lust en zijn leven en ik ga hem dat niet afraden. Maar het is al een keer misgegaan tijdens een marathon en de kans dat dit weer gebeurt, is groot. Daarom stel ik me steeds onafhankelijker van hem op, zodat ik verder kan als hij zou overlijden. Ik wil het aankunnen, voor mezelf en de kinderen. Maar dat schept ook afstand. Als ik er met mijn man over wil praten, wuift hij het weg alsof ik overbezorgd ben. Hoe kan ik weer maximaal van mijn man houden, zonder slag om de arm?
Het advies
Relatietherapeut Jean-Pierre van de Ven:
Wat doet je man je aan! Begrijpt hij dan niet hoeveel zorgen jij je maakt? Of is dit struisvogelpolitiek en loopt hij weg voor zijn eigen naderende einde?
Ik vind het verstandig dat je je voorbereidt op zijn dood. Veel oudere stellen en stellen van wie een van beiden ziek is, maken hetzelfde door: afstand nemen van iemand die zo dicht bij je staat. Dat is een pijnlijk proces, hoe je het ook wendt of keert.
Je weet natuurlijk wel dat een relatie een evenwichtsoefening is, dat je beweegt op het slappe koord tussen autonomie en verbondenheid. Je man stelt zich volledig autonoom op en vraagt jou hetzelfde te doen; daarmee maakt hij verbondenheid bijna onmogelijk. Dat kun je tegen hem zeggen. En ook dat het oneerlijk voelt voor jou, pijnlijk en afstandelijk. Geen verwijten maken, maar gevoelens delen. Geen afstand nemen, maar afscheid. //
