Ben ik de enige met angst voor intimiteit en seksualiteit?
De vraag
Ik heb geen seksuele traumatische ervaring in mijn kinderjaren. Toch leef ik met angst voor intimiteit en seksualiteit. Ik ben 59 jaar, ben getrouwd geweest en ik heb een kind gekregen. Omdat ik mijn man op het gebied van intimiteit en seksualiteit afwees, zijn we gescheiden. Ik voel me daar nog schuldig over. Ons kind was toen zes maanden oud.
Ik had zelf geen besef van die angst voor intimiteit. Ik kon ‘gewoon’ geen intieme en seksuele relatie aan. Ik ben me nu pas bewust geworden van mijn angst, door onder andere emotioneel lichaamswerk. Ik had sterk de behoefte om het ‘geheim’ (dat ik naar mijn idee niet normaal ben) uit te spreken. Dat werkte bevrijdend. Maar in mijn omgeving, op mijn werk en naar mijn vrienden, houd ik de schijn op. Eén ding blijft, dat is mijn angst voor intimiteit en seksualiteit.
Ben ik enige? Zo voelt het, maar dat zal vast niet. Hoe kan ik mezelf bevrijden van die angst?
Het advies
Je bent niet de enige met angst voor intimiteit en seksualiteit. Sterker: zonder enige angst voor intimiteit loop je gevaar! De angst houdt je alert en zorgt dat je je grenzen goed blijft bewaken. Maar het is belangrijk om naast de angst ook het plezier, de lust en de veiligheid van intimiteit en seksualiteit te kunnen ondergaan.
De eerste stap is al gezet: je weet al dat je ervan af wilt
Volgens mij heb je al een hele goede stap gezet door je bezig te houden met emotioneel lichaamswerk. Daar heb je ontdekt waar je van af wilt, ik raad je aan je nu bezig te gaan houden met waar je naar toe wilt.
Professionele hulp bij angst voor intimiteit
Misschien dat je naast het emotioneel lichaamswerk contact kunt zoeken met een seksuologe. Ik raad je aan om iemand te zoeken van je eigen leeftijd; de beleving van seksualiteit is ook leeftijdsgebonden. Ik wil je ook aanraden om met een professional te gaan praten over dat schuldgevoel – het zal je helpen als je je daarvan kunt bevrijden.
