Waarom zegt mama dat ze me haat?
De vraag
Beste Jolet,
Tijdens de scheiding van mijn ouders ben ik (20) een jaar weggeweest; nu woon ik weer bij mijn moeder. Vaak kijkt ze me kwaad aan en dan zegt ze dat ze me haat, zonder reden erbij. Als ik vraag of ik haar kan helpen, zegt ze vinnig: nee! Twee seconden later vraagt ze mijn zusje om hulp. Ik voel me zeer naar beneden gedrukt.
In mij groeien boosheid en angst voor wat ze zal gaan doen; ik probeer me in te houden en ruzies te voorkomen. Wat is er toch met mijn mama dat ze me zo haat? Wat kan ik doen? Ze wil niet met me naar een therapeut. Ik hoop dat u kleine adviezen heeft die ik kan toepassen in het dagelijks leven. Mijn moeder en ik hadden een fijne band totdat ik volwassen werd.
Het advies
Antwoord van Jolet Plomp:
Waarover zou uw moeder zo boos zijn? Over haar scheiding? Over uw afwezigheid? U kunt dit pas echt weten als zij het u vertelt, en het is duidelijk dat ze dat nu nog niet kan. Woede is vaak de overdekking van angst. Iemand voelt zich heel naar en wordt dan boos op degeen die dat gevoel lijkt op te roepen. Boosheid voelt steviger aan dan angst en verdriet, vandaar. Als u door de boosheid van uw moeder heenkijkt, wat voor angst ziet u dan? Voor eenzaamheid? Voor hulpeloosheid? Of is het schuldgevoel? Of spijt? Als u die onderliggende angst herkent, zal haar boosheid u minder kwetsen.
Uw dienstbare gedrag – om hatelijkheden te voorkomen – kan de scheve verhouding in stand houden. Probeer eens om minder ondergeschikt te doen en u meer gelijkwaardig op te stellen. Zeg minder ‘Zal ik voor u …’, zeg liever ‘wij’ – ‘Laten we … doen’. Het kan ook goed zijn voor de balans om uw moeder eens om hulp of advies te vragen.
Tot slot: u bent een jaar weggeweest. Sta er ook even bij stil wat er in uzelf is veranderd. Dit alles lijkt me heel zwaar voor u; wilt u niet naar een psycholoog stappen voor uzelf?
Vriendelijke groet,
Jolet Plomp
