‘Ik verlang naar een vaste relatie, een vaste baan, een vast huis om in te wonen,’ vertelde ze. ‘En dat dingen niet steeds veranderen, zoals vroeger thuis.’ Onrustig, had ze dat gevonden. De dag waarop je kind je de scheiding verwijt. Terwijl ik zelf al die tijd had gedacht dat we het zo goed hadden opgelost met een harmonisch co-ouderschap en twee huizen op nog geen vijfhonderd meter van elkaar.
Adviezen van kinderen aan ouders die scheiden
Als deze kinderen het voor het zeggen hadden gehad, waren hun ouders nooit gescheiden. Maar dat hadd...
Hoezo was het onrustig, wilde ik vragen. In de defensieve wens het taaie schuldgevoel dat zich ineens als een misselijkmakende bal in mijn buik had genesteld – gefaald, gefaald – zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Maar nee, realiseerde ik me in diezelfde split second: ze had het volste recht me hierop aan te spreken en dit was mijn blinde vlek. De vrolijke chaos, de rijkdom van de village die it took to raise a child en die we haar zo ruimhartig hadden geboden met die enorme extended family – het was allemaal waar.
Maar natuurlijk óók: het jarenlang op en neer moeten tussen twee huizen, de andere partners die een eigen kleur meebrachten in de verschillende gezinnen waarin ze voortaan moest opgroeien, de nieuwe halffamilie die daar altijd woonde en zij maar vijftig procent van de tijd. Ik bekeek het leven van mijn dochter ineens met andere ogen. Luisterde en vroeg door over waar ze last van had gehad.
Met heel mijn hart hoopte ik ondertussen stilletjes dat haar wat rommelige maar liefdevolle jeugd haar ook iets goeds had gebracht: dat ze daardoor makkelijker zou kunnen meebewegen met alle ándere ongevraagde veranderingen die het leven nog over haar zou uitstorten. Maar dat zou later, misschien pas veel later blijken.
De zon was inmiddels achter de bomen in het duingebied gezakt en de lucht kleurde rood.
Laat familiepatronen los – maak je eigen keuzes
- Herken én doorbreek je belemmerende familiepatronen
- Ontdek hoe je je eigen pad kunt bewandelen en voel je vrijer
- Inspirerende video’s en opdrachten onder begeleiding van een contextueel therapeut
69,-
‘Het doet me verdriet te horen dat je je vroeger zo hebt gevoeld, lieverd. En dat ik het niet wist. Maar ik ben blij dat je het me allemaal vertelt. En dat wij hier nu samen lopen, jij en ik.’
PS Heb je de Mijn Magazines-app al? Daarin lees je alle artikelen uit Psychologie Magazine en nog veel meer.
