Mijn vader was agressief, mijn moeder passief

Beste Plien,
In het kader van schematherapie wordt altijd gekeken naar welke basisbehoeften niet zijn vervuld. Het gedrag van je vader heeft zo te lezen gezorgd voor een gebrek aan veiligheid, liefde en acceptatie. Dit werd mogelijk versterkt door de passieve houding van je moeder, waardoor ze jullie niet tegen zijn agressie in bescherming nam.

Het lijkt alsof iedereen in het gezin er alleen voor stond (en staat). Je schrijft niet waar je vader precies agressief op reageerde, maar ik kan mij voorstellen dat ook de behoefte aan vrijheid om jezelf te zijn en je eigen gevoelens en behoeften te uiten in het gedrang zijn gekomen. Voor de behoefte aan spel en plezier was vast ook niet veel ruimte in jullie gezin.

Zulke ervaringen leiden meestal tot een sterke gekwetste–kindmodus. Bij jou verwacht ik gevoelens van verlating/instabiliteit, wantrouwen en je misbruikt voelen, emotionele verwaarlozing en mogelijk ook minderwaardigheid en schaamte. Ik lees niet dat je ook heel boos kunt worden, maar dat hebben veel mensen wel met zo’n verleden.

Je hebt geprobeerd wat meer afstand van je vader en moeder te nemen. Ik denk dat dat wel geholpen zal hebben om je in meer positieve zin te kunnen ontwikkelen. Maar of het genoeg is geweest om je pijnlijke gevoelens en herinneringen aan vroeger te herstellen weet ik niet. Dat hangt onder andere af van de relaties die je later in je leven hebt gekregen. Als die veel positiever waren is er nu hoop ik wel ruimte voor het vervullen van jouw behoeften.

Ik kan mij voorstellen dat het plotselinge overlijden van je moeder alles wel weer heeft opgerakeld. Er zijn veel dingen niet besproken en dat kan nu ook niet meer. Ik weet niet hoe lang het geleden is dat je ziek van alles werd en van baan moest veranderen. Als je merkt dat alles je toch nog heel veel bezig houdt, dan raad ik je aan daar hulp bij te zoeken.

Vriendelijke groet,
Hannie van Genderen